– 1 februari 2019 –

Bij onze dochter Zoé borrelt het altijd in haar binnenste. Noem een land, en ze wil er naartoe. Ze wil zo graag op ontdekking gaan. Andere culturen leren kennen, mensen ontmoeten, steden en natuurgebieden bezoeken, proeven, ruiken, ontdekken. En ja, ze zou daarbij graag ergens werkelijk de handen uit de mouwen steken. Iets bouwen, aanplanten, verzorgen,…

De grote vakantie mag dan nog ver voor ons uit liggen, maar ik raad haar aan om het internet af te schuimen op zoek naar een inleefreis of vrijwilligerswerk voor jongeren. Natuurlijk laat ik haar niet alleen op zoek gaan. Zo’n reis staat ook al een tijdje op mijn ‘wishlist’… zou het genetisch zijn?

Er passeren heel wat organisaties de revue. De éne al duurder dan de andere. En laat dat nu net een nadeel zijn van opgroeien in een groot gezin van vijf zussen. Wat de éne krijgt, moet de andere ook krijgen…. Het budget is dan ook beperkt en vrijwilligerswerk om de hoek of in eigen huis is niet echt wat ze in gedachten heeft voor deze grote vakantie. Dus naast het zoeken naar een inleefreis of vrijwilligerswerk, komt er nu ook nog het zoeken naar een betaalde studentenjob bij.

Ook met die zoektocht sta ik haar bij. Al is ze net iets minder enthousiast als ik met vacatures kom aandraven 😉

– 11 februari 2019 –

Ik heb het gevonden, denk ik! Nee, geen studentenjob maar wel een organisatie die vrijwilligerswerk organiseert over de héle wereld. Maar niet alleen dat. Deze organisatie is ook op zoek naar iemand die een promotiefilm wil maken voor de organisatie. Dit is haar op ‘t lijf geschreven. Elke situatie legt ze, soms tot grote frustratie van de huisgenoten, vooral de papa, op film vast. Het is ook zij die onze jaarlijkse vakantiefilmpjes monteert tot een fijn geheel waardoor we nog lang kunnen nagenieten van die leuke gezinsmomenten.

Dolenthousiast leg ik haar de advertentie van ‘vrijwilligwereldwijd’ voor. De mail met linken naar Zoé haar filmprojecten die ze tot nu al voor school en het gezin realiseerde staat al klaar. Het vraagt niet meer dan een druk op de verzend-knop en nu ‘on’geduldig afwachten of dit iets wordt…

– 18 februari 2019 –

Natuurlijk zien ze bij vrijwilligwereldwijd wel wat mogelijkheden in Zoé haar film- en monteertalent! Wauw, er komt in stroomversnelling een concreet plan op tafel te liggen… Alleen is het nu geen georganiseerde reis voor jongeren meer. Het gaat om een individuele reis waarbij meerdere projecten in één land in beeld gebracht moeten worden.

Dan zit er maar één ding op; ik ga mee want 17 jaar is gewoon veel te jong om alleen te reizen naar een ver land. Want ver wordt het… We selecteren in overleg met Daan van vrijwilligwereldwijd als mogelijke bestemmingen de projecten in Sri Lanka, Tanzania of Bali als opties.

– 7 maart 2019 –

Het is gebeurd, de plannen zijn concreet, we gaan naar Sri Lanka, onze overeenkomst met vrijwilligwereldwijd is gemaakt. We gaan een medisch project bezoeken in Colombo, een schildpaddenproject in Galle en een project voor kleuters, mensen met een beperking en ouderen in Badulla. Maar eerst nog wat papierwerk in orde brengen. Een bewijs van goed gedrag en zeden, inentingen, visa… Maar we kunnen al stilaan beginnen dromen.

– 21 april 2019 –

Het is Paaszondag en wat een vreselijk nieuws uit Sri Lanka. Zoveel nutteloos geweld alweer, zoveel doden, zoveel onrust. De zoveelste terreuraanslag. Even ook hier lichte paniek. Onze plannen zijn gemaakt, tickets geboekt, overeenkomsten getekend. Zullen we nog kunnen vertrekken? Het is toch even bang afwachten. Het reisadvies zullen we toch maar aandachtig in het oog houden.

– 4 mei 2019 –

Hoe dan ook, de projecten in Sri Lanka blijven doorlopen en de nood aan vrijwilligers blijft of is misschien wel groter dan tevoren nu sommige vrijwilligers misschien liever niet naar Sri Lanka afreizen omwille van mogelijke terreuraanslagen.

We weten hoe het er hier in eigen land aan toe ging na de bloedige aanslagen in Brussel op 22 maart 2016. Thuis blijven voor eventuele aanslagen, het heeft geen zin. Het kan overal en op elk moment gebeuren. Ons besluit staat daarmee vast, onze plannen om af te reizen naar Sri Lanka gaan door.

Tijd dus voor een eerste online kennismaking met onze contactpersoon ter plaatse.

– 20 juni 2019 –

Zoé heeft haar laatste examen morgen. Het wordt tijd om onze rugzakken uit de kast te halen en te bekijken wat we nog allemaal nodig zullen hebben.

De oma is alvast stevig aan het naaien om luchtige lange broeken en rokken te kunnen meepakken. We willen ons graag aanpassen aan de plaatselijke kledingvoorschriften en hebben gelezen dat lange kledij toch wel gewaardeerd wordt in het binnenland. In de meer toeristische streken zullen de shorts uit onze kast wel volstaan.

Onze apparatuur moet ook nog even nagekeken en aangevuld worden. Kwestie van toch met het juiste materiaal alles ter plaatste te kunnen vastleggen. Er staat dus nog wel wat voor te bereiden maar het begint nog steviger te kriebelen…